Zachodnia część grzbietu Karkonoszy oraz jego pogórze północne są zbudowane z waryscyjskiego granitu, który jest bardzo charakterystyczny i różni się od zwykłego granitu. W Polsce granit, z którego są zbudowane Karkonosze jest zwany granitem karkonoskim, natomiast po czeskiej stronie nosi on nazwę karkonosko-izerskiego. Południe i wschód Karkonoszy składają się z osadowych skał, które należą do niecki śródsudeckiej: mułowce, łupki ilaste, zlepieńce i piaskowce. Mapa geologiczna powstała w 1813 roku i stworzył ją K. von Raumer. Skałki proterozoiczne i starsze są przefałdowane i zmetamorfizowane, a wszystko to stało się w okresie waryscyjskiej orogenezy, która miała miejsce bardzo dawno temu. W czasie ruchów gór, w okresie górnego karbonu miała miejsce intruzja granitu w Karkonoszach. W jej efekcie przeobraziły się łupki w hornfelsy. Następnie miały miejsce denudacje i erozje, prowadzące do zniszczenia skalnej okrywy i odsłonięcia granitów głębinowych. Masyw ponownie się wydźwignął w trzeciorzędzie, ale niektóre części podnosiły się nierównomiernie, przez co podzieliły się uskokami i spękaniami, a częściowo zostały wypełnione przez skały wylewne. Ruch ten obejmował nie tylko Karkonosze, ale także Rudawy Janowickie i Góry Izerskie. W tym czasie Kotlina Jeleniogórska nie podniosła się jak pozostałe. Wszystkie te procesy miały ogromny wpływ na wygląd i ukształtowanie Karkonoszy. Dzisiaj kształt gór jest bardzo obfity i każdy, kto kocha góry znajdzie tutaj świetne miejsca do różnych górskich czynności.